Vanmiddag maakte ik een tosti voor Daniël en mezelf voor de lunch. Sam kreeg een gewone boterham. Daniël vroeg aan Sam: ''Sam wil je ook een hapje van mij?'' Sam knikte fanatiek van ja - Sam knikt tegenwoordig bij elke vraag die hem wordt gesteld. Daniël stond op en liep naar zijn broertje om hem een hapje te geven. ''Sam vindt het lekker mama,'' concludeerde Daniël toen Sam gretig een hap nam. Even later vroeg Daniël: "Wil je nog een hapje Sam?'' Sam lachte en knikte en Daniël liep er weer naartoe. ''Heb je het lekker opgesmikkeld, Sam?'' vroeg hij en gaf hem weer een hapje. Uiteindelijk deelde Daniël zijn hele tosti met Sam.
Om wat tijd te doden en een frisse neus te halen besloot ik met de jongens een eindje te gaan fietsen. Het was een prachtige tocht. We stopten eerst bij de geitjes, vooral Sam vond ze heel erg leuk. Daarna stopten we om te kijken en te zwaaien naar de trein die voorbij kwam, dat vindt Daniël altijd mooi. Vervolgens ging ik stilstaan in het tunneltje onder het spoor door. Op de wanden zitten tegels, dus dat galmt mooi. Daniël maakte wolf geluiden en zong een liedje om naar de echo te luisteren. Even later zagen we een vader en zoon met een vlieger, ook daarvoor namen we uitgebreid de tijd. Sam keek gefascineerd hoe de vlieger steeds duikvluchten maakte. Daniël vroeg bij thuiskomst aan papa of die ook eens met hem wilde gaan vliegeren.
Na deze uitgebreidere stops kwamen we ook nog baby hondjes en een grote hond tegen, zagen we nog minstens twee treinen rijden en pauzeerden we iets korter in twee ander tunneltjes om even lekker te schreeuwen. We hadden uiteindelijk niet veel kilometers gemaakt, maar we zijn zeker drie kwartier op pad geweest en hadden heel wat te vertellen aan papa.
PS Het middagdutje van gisteren leverde niet het gewenste resultaat op, Sam was alweer even voor vijven wakker vanmorgen...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten